ایمان به خداوند و نماز خواندن
در ایمان به خداوند و نماز خواندن از اصول دین است و نباید به رضایت سرپرستان مجموعه ها و حکام و افراد کافر و حسود توجه کرد. زمان حضرت موسی عده ای از اشخاص در حضور فرعون به خدای موسی ایمان آوردند ولی چون فرعون هنوز خود ناراضی بود و هر حرکت اجتماعی را اول می بایست خودش تایید کند بر ایمان آورندگان به خداوند خشمگین شد و خواستار مجازات مومنین شد. در زمان حال هم نماز خواندن بدرگاه خداوند و سجده بر خداوند هیچ نیازی به رضایت مخالفان مذهب در مجموعه ها و کفار و قلدر های بی دین در دنیا ندارد.این مطب را به این جهت آورده ام که اگر برای دیگران هر خدماتی انجام می دهید مغلوب رفتار ضد مذهبی آنان نشوید و با آنان مانند والی و سرپرست واقعی برخورد نداشته باشید. هرفردی می تواند مومن باشد و در برابر خداوند سجده کند و احکام دین را به پا دارد.
چطور می توانیم خداوند یگانه را بپرستیم ؟
ایتدا باید بتوانیم شهادتین گفتن را با صدای واضح بیان کنیم و بعد نماز های روزانه را بپا داریم و نعمت های خداوند را بشناسیم و ذکر تک تک نعمت های خداوند را بگوئیم و کار غرور آمیز را به خداوند نسبت دهیم و بگوئیم بحمد الله ماشائ الله انشائ الله نعمت الله و آن کار غرور آمیز را صرفا به خودمان نسبت ندهیم
به بهانه علاقمندی فراوان به گویش و زبان و لهجه خاص نمی توان به فردی تهمت غیر مومن بودن و مشرک بودن زد ولی همینکه برای روابط در گویش بخصوصی تقلا می کنند و مدام به آنگونه مردم با گویش خاص لبخند میزنید و تبعیض قائل میشوید به معنی پرستیدن آن گویش است.
